Kozy (łac. Capra hircus) były pierwszymi udomowionymi zwierzętami (10 – 8 tys. lat temu), od których człowiek nauczył się pozyskiwać żywność (mleko, mięso), a także skóry.
W ówczesnych czasach ludzie poszukiwali pożywienia na rozległych terenach, a kozy okazały się doskonałymi towarzyszami wędrówek, radzącymi sobie z trudnymi warunkami środowiskowymi, w których także znajdowały pokarm. Zaletą tych zwierząt był również ich niewielki rozmiar, umożliwiający łatwy handel kozami z kupcami z odległych terenów. W starożytności głoszono nawet tezę, że „posiadanie czterech kóz daje ci większy zasięg w handlu i mniejsze ryzyko niż posiadanie jednej krowy”.